De website http://www.wandelknooppunt.be/ heeft al verschillende routes uitgestippeld uit de provincies Antwerpen, Vlaams-Brabant, Oost-Vlaanderen en West-Vlaanderen.
Waarschijnlijk zal deze site zich nog verder uitbreiden, een must voor vele wandelliefhebbers.
Je kan op de website je wandeling plannen en deze overnemen op je smartphone. Even wat zoekwerk denk ik, maar voor de echte liefhebbers zal dit geen probleem zijn .
zondag 10 november 2013
Wiskunde online hulp
StudySteps is een website waar online wiskundecoaches je helpen met het studeren van wiskunde.
Je kan er onbeperkt wiskunde oefenen op eigen niveau. Het is geschikt voor leerlingen van het eerste tot en met het vierde middelbaar ASO. Ouders en leerkrachten kunnen ook op de site terecht. Iedereen moet zich registreren op de website en dan kan je het 1 week gratis uitproberen.
zondag 28 juli 2013
Multimama's
In mijn vriendenkring is er een tijdje geleden iemand oma geworden. Haar dochter is bevallen van een tweeling. Daarom vind ik het nuttig om enkele links te plaatsen. Misschien vinden sommige mensen daar nuttige tips en info terug om hen verder te begeleiden bij het groot brengen van de kindjes. Want het is toch plots een hele verandering in je leven wat betreft opvoeding, organisatie, je werk en zoveel meer.
Onderstaande site gaat over een drieling Cédric, Sophie en Christophe waar je kan lezen hoe de kindjes per maand evolueren:
Volgende website is een forum over meerlingen:
meerlingen.org ze hebben trouwens ook een Facebook pagina : https://www.facebook.com/pages/Meerlingenorg/146157382079348
Zorg en gezondheid:
Een leuke web shop voor twee en meer:
Onderstaande site lijkt mij een nuttige site, het gaat van zwangerschap tot eerste levensjaar, kinderziekten en hoe te herkennen, web shop, een forum:
TEKST: Hoe overleef ik het eerste jaar met een tweeling?
Wist je dat...
Wist je dat douche-gels met de nadruk op GEL, je huid meer uitdrogen. Daarom is het aan te raden om een douche-crème te gebruiken. Je hebt ook doucheproducten met crème en olie in. Af en toe je huid inwrijven met amandelolie voor het douchen geeft je huid nadien een behoorlijke opkikker. In de winkels van zeeman vind je trouwens goedkopere douche-crèmes van bekende merken.
maandag 13 mei 2013
Programma Koppen " Chaos in Wetteren"
Vandaag maandag 13 mei heb ik het programma Koppen bekeken via internet uitgezonden op tv één op donderdag 9 mei.
Een ontroerend, pijnlijk programma waarin een samenvatting van de treinramp word gegeven.
Op sommige momenten sprongen de tranen in mijn ogen als ik de getuigenissen van bepaalde Wetterse inwoners hoorde.
Alhoewel de rust sinds vandaag in Wetteren een beetje is weergekeerd denk ik dat de voorbije 10 dagen nog lang in het geheugen van vele Wetteraars en de omliggende gemeenten zal gegrift zijn.
Hulpverleners, politie en dergelijke meer hebben hun uiterste best gedaan om alles in goede banen te leiden in opdracht van hun meerdere. Ik denk dat het geen sinecure is om zo'n rampenplan te leiden.
Dus wie zijn wij om te veroordelen? Niemand is perfect, toch?
BEKIJK HIERONDER DE REPORTAGE VAN KOPPEN DONDERDAG 9 MEI 2013
http://www.een.be/programmas/koppen/chaos-in-wetteren
Een ontroerend, pijnlijk programma waarin een samenvatting van de treinramp word gegeven.
Op sommige momenten sprongen de tranen in mijn ogen als ik de getuigenissen van bepaalde Wetterse inwoners hoorde.
Alhoewel de rust sinds vandaag in Wetteren een beetje is weergekeerd denk ik dat de voorbije 10 dagen nog lang in het geheugen van vele Wetteraars en de omliggende gemeenten zal gegrift zijn.
Hulpverleners, politie en dergelijke meer hebben hun uiterste best gedaan om alles in goede banen te leiden in opdracht van hun meerdere. Ik denk dat het geen sinecure is om zo'n rampenplan te leiden.
Dus wie zijn wij om te veroordelen? Niemand is perfect, toch?
BEKIJK HIERONDER DE REPORTAGE VAN KOPPEN DONDERDAG 9 MEI 2013
http://www.een.be/programmas/koppen/chaos-in-wetteren
woensdag 8 mei 2013
Treinramp 4 mei 2013 terugkomst evacuatie
Het doet heel raar om terug thuis te zijn. Rond 16u15 hadden we het bericht op internet gelezen dat de mensen van de Hekkerstraat zich moesten aanmelden in CC Nova om naar huis terug te keren. Daar werden onze namen afgeroepen per appartementsblok. Mijn naam werd daar als eerste afgeroepen. Er stonden verschillende mensen van de pers en tv. Dus kwamen we in beeld. Toen we met kleine camionettes van de brandweer aankwamen aan ons appartement moesten we de mensen van het gelijkvloers hun huissleutels afgeven aan een politieagent om eerst door de brandweer metingen te laten doen. Ik wipte al uit de camionette omdat ik er eerst uit moest, maar moest blijven zitten. Natuurlijk stonden daar plots 2 cameramannen voor mijn neus en iemand van de pers. Ik werd geïnterviewd. Ik grapte nog ik had hier beter niet als eerste gezeten. Het was van VTM en de NOS. Maar gelukkig is mijn interview niet op het nieuws van VTM geweest.
Ik was blij dat we naar huis konden, maar tegelijkertijd blijft die onrust en onzekerheid. Er zijn zoveel vragen waar een mens geen antwoord op heeft of krijgt. Hier in huis ook, moeten wij alles afwassen van glazen en servies en zo dat in onze kasten staat. Maar ook kleding en zo. Bepaalde etenswaren die geopend waren zoals brood, aardappelen en zo heb ik weggegooid. De gedachte alleen al.
De brandweer had ons raam opengezet in de slaapkamer om te verluchten. Ik heb dit gedaan met de rest van de kamers. Ik heb ook in de keuken en badkamer de kranen laten lopen om de afvoeren door te spoelen. Het toilet een paar maal doorgetrokken.
Toen we vanavond even buiten op ons terras stonden kwam de wind uit de richting van de treinramp. We zijn direct weer naar binnen gegaan.
Zo zullen er nog veel dingen zijn waar we plots aan denken en een angstige gedachte bij hebben.
Voor de rest mogen wij niet klagen. Er zijn mensen die al 5 dagen geëvacueerd zijn en die nog tot 18 mei niet naar huis kunnen. Stel je voor.
Nu nog die treinwrakken opruimen. Gaan we thuis mogen blijven. Dat weten we niet.
Iedere Wetteraar zijn leven staat plots op zijn kop en we willen allemaal dat deze nachtmerrie zo snel mogelijk voorbij is. We hebben geduld maar hoe lang nog hé?
En vele mensen beseffen maar al te goed dat ons lichaam vergiftigd is.
Dit is een hoofdstuk in ons leven die in ons geheugen gegrift staat voor altijd.
Maar men God we willen ons normale leventje terug!
vrijdag 22 maart 2013
Er zijn zo van die dagen..."Bedankt lieve ouders"
Er zijn zo van die dagen die herinneringen ophalen in je eigen innerlijke ik zonder dat iemand om je heen het merkt. Zo was 20 maart een dag die mij deed herinneren aan mijn vader. Want op die dag verjaarde hij. Hij was van het jaar 1925, dus zou hij 88 jaar geworden zijn. Spijtig genoeg heeft hij zich zelf van het leven ontnomen op 24 mei 1986. En rust hij nu in vrede naast mijn moeder die door een ongelukkige val van de trap op 6 september 1998 is overleden.
Mijn vader hield van voetbal en wielrennen als passieve kijker weliswaar. Hij kon zich zo ten volle inleven in zowel een voetbalmatch of een wielrenwedstrijd. Ik zie het nog voor mij, geknield zat hij voor de tv. Zijn ene knie op de grond en zijn andere knie opstaand. In zijn ene hand had hij een pintje bier en in zijn andere hand een gerolde sigaret. Zijn bril stond op het topje van zijn neus en dan maar vol spanning kijkend naar de match op tv. Soms voelde je de spanning want de spelers waren in volle actie om een goal te maken..en dan geroep van mijn vader..jaja...oh ja...goal. Of soms niet, het omgekeerde, bijna goal...maar mislukt... dan hoorde je zijn teleurstelling en gevloek. Na de match kon hij met de klanten uit ons café die wij hadden er honderduit over praten en discussiëren.
Zo zijn er nog wel anekdotes over mijn pa, goede maar ook minder leuke.
Hoe dan ook, na al die jaren zit mijn vader, net als mijn moeder heel diep in mijn hart en zijn er nog vele momenten dat ik aan hen denk en hen soms erg mis.
Ik weet nog als kind toen ik mijn zin niet kreeg of als mijn moeder boos was op mij dat ik dan begon te wenen. En toen waren haar woorden: "Kristine toch, spaar je traantjes maar voor later, je zal ze nog hard nodig hebben"
Nu, moet ik toegeven dat ze gelijk had maar ik haar toen niet begreep.
Er zijn zo van die dagen dat ik aan hen denk,er zijn zo van die dagen, moederdag,vaderdag,verjaardagen, Kerstmis, Nieuwjaar, het zien opgroeien van mijn dochter...dagen dat je zegt waren mijn ouders hier nu maar.
Of gewoon eens bij mijn thuis binnengaan...tja dat is er allang niet meer..maar missen doe ik mijn thuis, mijn ouders nog altijd tot het einde van mijn leven.
Ter ere aan mijn ouders dit liedje:
Mijn vader hield van voetbal en wielrennen als passieve kijker weliswaar. Hij kon zich zo ten volle inleven in zowel een voetbalmatch of een wielrenwedstrijd. Ik zie het nog voor mij, geknield zat hij voor de tv. Zijn ene knie op de grond en zijn andere knie opstaand. In zijn ene hand had hij een pintje bier en in zijn andere hand een gerolde sigaret. Zijn bril stond op het topje van zijn neus en dan maar vol spanning kijkend naar de match op tv. Soms voelde je de spanning want de spelers waren in volle actie om een goal te maken..en dan geroep van mijn vader..jaja...oh ja...goal. Of soms niet, het omgekeerde, bijna goal...maar mislukt... dan hoorde je zijn teleurstelling en gevloek. Na de match kon hij met de klanten uit ons café die wij hadden er honderduit over praten en discussiëren.
Zo zijn er nog wel anekdotes over mijn pa, goede maar ook minder leuke.
Hoe dan ook, na al die jaren zit mijn vader, net als mijn moeder heel diep in mijn hart en zijn er nog vele momenten dat ik aan hen denk en hen soms erg mis.
Ik weet nog als kind toen ik mijn zin niet kreeg of als mijn moeder boos was op mij dat ik dan begon te wenen. En toen waren haar woorden: "Kristine toch, spaar je traantjes maar voor later, je zal ze nog hard nodig hebben"
Nu, moet ik toegeven dat ze gelijk had maar ik haar toen niet begreep.
Er zijn zo van die dagen dat ik aan hen denk,er zijn zo van die dagen, moederdag,vaderdag,verjaardagen, Kerstmis, Nieuwjaar, het zien opgroeien van mijn dochter...dagen dat je zegt waren mijn ouders hier nu maar.
Of gewoon eens bij mijn thuis binnengaan...tja dat is er allang niet meer..maar missen doe ik mijn thuis, mijn ouders nog altijd tot het einde van mijn leven.
Ter ere aan mijn ouders dit liedje:
zondag 24 februari 2013
Verstopte plekjes
Ik kreeg deze week een email van een internetvriend die ik al jaren ken maar nog nooit ontmoet heb. Hij hield zich vroeger voornamelijk bezig met PPS. Verdere informatie over Ludo kan je lezen op zijn blog. Maar ik wil jullie hieronder zijn email laten meelezen:
Ik ben een nieuwe blog begonnen, dit vooral omdat ik nu veel minder mobiel ben en ik ben toch een verwoed fotograaf. Daarom trek ik dikwijls onze stad in om (liefst verstopte, niet zo gekende plekjes) te fotograferen.
Beste vrienden, bezoekers,
Ik ben een nieuwe blog begonnen, dit vooral omdat ik nu veel minder mobiel ben en ik ben toch een verwoed fotograaf. Daarom trek ik dikwijls onze stad in om (liefst verstopte, niet zo gekende plekjes) te fotograferen.
Deze blog is bedoeld voor de Antwerpenaren omdat er zoveel geheime en/of verstopte plekjes zijn in de stad waar de echte Antwerpenaar niets van afweet.
Vrienden, bezoekers graag had ik gehad dat jullie zou meewerken, verborgen plekjes liefst met foto uit jullie eigen stad.
Doe er wat uitleg bij en ik ben ervan overtuigd dat vele mensen hier plezier aan gaan beleven. Zo word de blog interactief tussen bezoekers en mezelf.
Vrienden, bezoekers graag had ik gehad dat jullie zou meewerken, verborgen plekjes liefst met foto uit jullie eigen stad.
Doe er wat uitleg bij en ik ben ervan overtuigd dat vele mensen hier plezier aan gaan beleven. Zo word de blog interactief tussen bezoekers en mezelf.
Stuur jullie foto's met wat tekst naar het vertrouwde mailadres.
Het adres van de blog: http://blog.seniorennet.be/
Al bedankt om even te gaan kijken!
Groetjes,
Ludo
Dus wie zich geroepen voelt om foto's met de nodige uitleg door te sturen naar Ludo kan dit doen via zijn blog waar je hem kan emailen.
Abonneren op:
Posts (Atom)